سخن از تلاش های جوانمردانه جوانانیست که با ذهن های آگاه و خلاقانه خود، با تشکیل استارتاپ های گوناگون، خلاصی های فراوانی برای عموم فراهم می آورند.
امروزه خدمات استارتاپ ها بر کسی پوشیده نیست و نیست کسی که از این خدمات بهره ای نبرده نباشد.
گذشته از اینکه گروه های تشکیل دهنده استارتاپی برای به ثمر نشاندن تلاش های خدمات دهی طرح های خود در کشاکش دردهای جامعه امروزی، با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کنند، باید با غم تحریم های روزگار، تردید سرمایه گذاران و قبولاندن طرح در همین جامعه نیز دست به گریبان شوند.
آمارهای فعلی نشان از موفقیت بسیاری از گروه های استارتاپی در میان عموم دارد اما آنگاه که از عملکرد آنان و حامیانشان سخن  به میان می آید برخی ها قلم را علم کرده و به خام گویی های ناروا از این‌گروه ها می پردازند غافل از آنکه جولان قلم رانی های ناثواب آنان، سینه اینان را به سختی می خراشد.

اینک که جوانان خوش ایده ایرانی با همین سینه های خراشیده و به تنگ آمده، در نبرد با تحریم های ناجوانمردانه، به قامتی چون دماوند، قد علم کرده و هموار کردن راه های ناهموار را در پیش گرفته اند، دست هایی بس جوانمرد می خواهد که به وسعت دشواری های سترگ آنان، به تشویق درهم کوبیده شوند.
بی شک شرط انصاف نخواهد بود که غم های پیرایش مسیر چنین خلاقانی نادیده گرفته شودو به جای ساختن پلی برای رسیدن به آن سوی موفقیت، تبری ساخته شود برای نابودی پل های پشتکار آنان.

دیر زمانیست که جوانان ایده پرداز شمال کشور، با صدای تبرگونه آشنایند. چه آنجا که صدای بیرحم تبرها را بر پیکره ی جنگلهایشان می شنوند و چه آن هنگام که بی سرمایه گی آنان و ریسک ناپذیری سرمایه گذاران در طرح های نوآورانه، تبر می شود بر ریشه های عرضه و ترقی طرح آنان و اگر در این برهه های دشوار، پارک های علم و فناوری گیلان، مازندران و گلستان، برای پناه آنان چتر نمی شدند، هیچ معلوم نبود سرنوشت همین طرح های به ثمر رسیده نیز به کجا کشیده می شد.

امروز که در سایه سار این سه پارک، ایده پردازان فناور، پر و بال گرفتند اما همچنان بی وجدانی ها بر جبین برخی منتقدان کم انصاف از استارتاپ ها و حامیان آن ها وحشیانه جولان می دهد.

اینک اما پرده های رودربایستی را با این بدخواهان شاید فرا کشوری باید کنار زد و گفت: ” دیر زمانیست که جوانان سرزمین سبز، از اندیشه های باطلتان نیز ایده گرفته و با خط بطلان کشیدن بر هر مانع پیشرفتی، صخره های سخت پیشرفت را در نوردیده و به قله های پبروزی رسیده اند. شما اگر دوست هستید دوست باقی بمانید و اگر دشمن هستید چشمتان را بر پیروزی های روز افزون اینان و حامیانشان باز کنید تا بی وجدانی ها بیش ازاین بر جبین هایتان تاول نزند.”

انتهای پیام/

به قلم؛ مهدیه رزاقی لنگرودی