تاثیر متقابل جمعیت بر فرهنگ، اقتصاد و امنیت ملی
به قلم‌: سیدرضا علوی زمیدانی از کارگزاران روابط عمومی استان گیلان

به نام خدا و به یاد مهدی فاطمه
جمعیت در یک کشور تشکیل دهنده منابع انسانی آن واحد سیاسی است و تاثیرات متقابلی در فرهنگ،سیاست، اقتصاد، توسعه، امنیت و اقتدار همان کشور دارد.
هر کشور و یا هر واحد سیاسی به تناسب کمیت و کیفیت جمعیتی خود می تواند نسبت به برنامه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در محدوده جغرافیایی خود و یا در قاره و یا قاره های دیگر تاثیر گذار باشد و تاثیر متقابل جمعیت با فرهنگ، سیاست، امنیت ملی و اقتصاد برای هر سیاستمدار عاقل بسیار می تواند در تصمیم سازی و تصمیم گیری حائز اهمیت باشد.
در اشاره به تاثیر متقابل جمعیت و فرهنگ می توان‌گفت سه موضوع زاد و ولد، مرگ و میر و مهاجرت به عناصر فرهنگی اعم از توجه به هویت اصلی، سطح تحصیلات، دین باوری و سبک زندگی وابسته است و تاثیر متقابلی در کمیت و کیفیت جمعیت دارد، بطوری که هر چه از هویت خود فاصله بگیریم، نقش جمعیت در توسعه همه جانبه کم رنگ تر خواهد شد.
همچنین با توجه به تاثیر متقابل جمعیت و اقتصاد نیز می توان‌گفت افزایش جمعیت به ارتقا اقتصادی از جمله افزایش تولید خواهد انجامید مشروط به اینکه از منابع انسانی به شکل صحیح بهره گیری شود و طوری نباشد که در اثر عدم بهره برداری از سنین متنوع یک جمعیت، آن جمعیت رو به زوال باشد به این معنی که در اثر عدم اشتغال نتوانیم جوانان را بکار بگیریم و سالخوردگان نیز توان انجام کار در چرخه اقتصادی کشور را ندارند و اگر اقتصاد لنگان شود شاهد فاصله طبقاتی خواهیم بود که این خطر ایران اسلامی را نیز تهدید می کند. جمعیت و امنیت ملی نیز تاثیرات متقابلی دارند به این‌معنی که اگر کارگزاران هر کشور بتوانند بین اقشار جامعه همگرایی ایجاد کنند، شاهد همبستگی اجتماعی و در نهایت اقتدار ملی خواهیم بود، اما اگر در اثر بی تدبیری مسئولان هر کشور دچار از هم پاشیدگی اجتماعی شود، آن زمان نفوذ بیگانگان را در محدوده سرزمینی خود خواهند دید و امنیت آن کشور به مخاطره خواهد افتاد.
بر اساس آمار سال ۱۳۹۳ جمعیت گیلان دو میلیون و پانصد و سی و یک هزار و سیصد و هشت نفر یعنی بیش از ۲ درصد جمعیت کشور را در خود جای داده است و آهنگ رشد جمعیتی شصت و نه صدم درصد است که بسیار کند می باشد ولی گزارش های اخیر نشان دهنده این است که مهاجرت بی رویه در گیلان تهدید جدی هویتی و زیرساختی است بطوریکه تلاقی این جمعیت ها منجر به کم رنگ شدن فرهنگ های بومی و در نتیجه بحران اجتماعی خواهد شد.
این فعال اجتماعی و رسانه ای خاطر نشان کرد: کاهش زاد و ولد در ایران که از سال ۱۳۷۱ آغاز شده، تهدیدی جدی برای کشور عزیزمان است دراین راستا مشکلات اقتصادی مزید بر علت است و لازم است تا ذائقه ها بدتر از این نشده، شرایط زاد و ولد در ایران تغییر کرده و شاهد توسعه همه جانبه باشیم تا از این زیرساخت هویتی محروم نشویم.

انتهای پیام/